10.01.2007

Erikli...

Ailemiz uzun zaman sonra ilk kez bir yaz tatilinde daha bir arada :))) Teyzemler, anneannem, annemler ve biz... Ertal ailesi yani Dayım ve Levent Berk'te olsaydı keşkeee :(((( Temiz hava bol güneş yalnız anneme değil hepimize ilaç gibi gelmişti.
Yüzdük, güldük, kumsallarda şarkılar söyledik, gene faytona bindik ama bu öyle bildiğiniz faytonlardan değillll. Yolculuğumuz boyunca çalan göbek havaları ile, süsleri ile, değişik koltuk dizaynıyla diğerlerinden tam anlamıyla farklıydı. Çünkü o bir Çingene faytonuydu :))))
Yediğimiz leziz köftelerin kızartılmasında emeği geçen büyük damada da teşekkürü ayrıca bir borç bilirim :DDDDD

Çanakkale geçilmez...




Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!

Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.

Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.

Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.

Erikliye giderken,

Şehrin gürültüsünden uzak, doğa ile iç içe, ellerin toprak koktuğu, özenle ekilen tohumların sabırla beklendiği, zamanı gelince gün ışığına çıktığı, büyüyüp dalından kopartılarak daha poşede konmadan yenen meyvelerin sebzelerin mis gibi koktuğu, bol oksijen az stres, sessiz, samimi ve gerçek bir hayattı unuttuğumuz belki de...

Havalar sıcak, su da bolken su savaşı kaçınılmaz olmuştu :)))




Keçili Köyünde piknik sefası...