10.01.2007

Erikliye giderken,

Şehrin gürültüsünden uzak, doğa ile iç içe, ellerin toprak koktuğu, özenle ekilen tohumların sabırla beklendiği, zamanı gelince gün ışığına çıktığı, büyüyüp dalından kopartılarak daha poşede konmadan yenen meyvelerin sebzelerin mis gibi koktuğu, bol oksijen az stres, sessiz, samimi ve gerçek bir hayattı unuttuğumuz belki de...

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Bir meyvenin topraktan çıkıp güneşle buluştuğu o anı seyretmek bile insana ayrı bir huzur verir açıkçası yerinde olmak isterdim :) Doğal,samimi ve tüm renklerin bir arada olduğu bir ortamda olmak bile insana ayrı bir keyif ve huzur verir herkesin böyle bir yerde kısacıkta olsa zaman geçirmesi dileğiyle :))